Ze borduurt op oude zwart wit foto’s. Een langzaam maar gestaag proces wat resulteert in uiterst subtiele werken. Tijdens het plaatsen van de kleine preciese steekjes overdenkt ze haar werk en geeft het daarmee een extra lading. In eerste instantie zie je als kijker vooral de schoonheid. De verfijning. Vaak ook een soort lieflijkheid. Maar bij nadere bestudering komt er een andere emotie bij. Ongemak, onzekerheid, wat is er eigenlijk met de (meestal) vrouwen op de werken aan de hand? Wat is er gebeurd in hun leven, of gaat er nog gebeuren? Wat staat daar achter die boom, is dat een wolf?
De opdracht die Hinke aan mij gaf was een duidelijke: een boek waarmee ook de donkerdere kant van het werk belicht zou worden. Allereerst koos ik het papier: een ongestreken soort die de aaibaarheid van haar werk vertegenwoordigt. Door het voortreffelijke drukwerk met speciale inkten zijn zelfs de kleinste kleurnuances in de donkerste stukken nog goed te ontwaren. Naast beelden van de werken ‘an sich’ zoom je door diverse afbeeldingen van close-ups nog verder in op de schitterende details daarvan. De teksten (in zilver op donkerblauw papier in een schreef- en schreefloze letter) vormen het sluitstuk van het boek. Tenslotte is het boek gebonden in natuurlinnen waarop de titel is geborduurd in donkerblauw en wit garen. Dat geeft het een onmiskenbare WOW-factor. De kroon op een fijne samenwerking met een gedreven kunstenaar.